Wojciech Ligęza


Historyk literatury, krytyk, eseista, felietonista, wiceprezes oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w Krakowie, profesor tytularny na Wydziale Polonistyki UJ, zajmuje się głownie poezją polską XX wieku oraz literaturą emigracyjną.
Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim; następnie podjął pracę jako asystent w Instytucie Literatury i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (zwolniony na skutek represji stanu wojennego). Debiutował w 1975 na łamach “Życia Literackiego” (nr 19) recenzją powieści M. Pilota Zakaz zwałki zatytułowaną Miazga. Artykuły i recenzje literackie drukował m.in. w “Odrze” (1975, 1977, 1979-80, 1987) i “Twórczości” (1979-2000)

W 1984 został zatrudniony w Instytucie Polonijnym UJ. W 1985 przebywał w Nowym Jorku na stypendium Fundacji Kościuszkowskiej; zainicjował wówczas współpracę z “Przeglądem Polskim”, gdzie w latach 1985-98 publikował artykuły literackie (także pod pseud.: Bronisław Dobrzański). W 1986-88 prowadził sekcję literatury i teatru w Klubie Inteligencji Katolickiej w Krakowie. Współpracował też z lokalną prasą krakowską wydawaną poza zasięgiem cenzury (pod pseud. Henryk Flis, Lektor, XX), m.in. z pismami “Promieniści” (1984) i “Arka” (1988-89). W 1989 w ramach stypendium im. Romerów przebywał w Ottawie, opracowując archiwum Beaty Obertyńskiej. Prowadził także wykłady o literaturze emigracyjnej w ośrodkach uniwersyteckich w Montrealu, Ottawie, Edmonton.

W 1991/92 oraz ponownie w 1994-96 kierował Zakładem Literatury Polskiej na Obczyźnie Instytutu Polonijnego UJ. Kontynuując twórczość krytycznoliteracką, drukował artykuły i recenzje m.in. w “Dekadzie Literackiej” (1991-2011), “PAL. Przeglądzie Artystyczno-Literackim” (1996-97, 2000), “Tyglu Kultury” oraz “Nowych Książkach” (1997-2003), Akcencie” (od 1999) i “Kwartalniku Literacko-Artystycznym” (od 2007).
W 1998 habilitował się na UJ na podstawie książki Jerozolima i Babilon. Miasta poetów emigracyjnych. Od 2011 bierze udział w pracach redakcji “Kontekstów Kultury”. W 2001 został przyjęty do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (w 2001-04 był członkiem zarządu Oddziału krakowskiego, a od 2008 pełni funkcję wiceprezesa Oddziału).

Wspólnie z Gabrielą Matuszek redaguje serię wydawniczą “Krakowska Biblioteka SPP”. W październiku 2001 przeniósł się do Katedry Historii Literatury Polskiej XX Wieku w Instytucie Polonistyki UJ. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych, a także nagrodę Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. W 2004/2005 pełnił obowiązki kierownika Katedry Historii Literatury Polskiej XX wieku na Wydziale Polonistyki UJ. Od roku 2008 prowadzi seminarium doktoranckie z literatury najnowszej. W 2007 wszedł w skład Komisji do Badań Diaspory Polskiej PAU, wcześniej udzielał się także w Komitecie Badań Polonii PAN. W latach 2007-2009 był członkiem jury Nagrody Literackiej Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2000), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008) oraz Srebrnym Medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011).