Na zawsze pozostaje w pamięci cisza, jaka zapadła na Małej Scenie KCK po projekcji zbudowanego z niemieckich materiałów propagandowych “Niedokończonego filmu” prezentowanego na NURCIE w roku 2010, wciąż żywe jest ogromne poruszenie, jakie w 2012 wywołał film “Twin Towers” Scotta Hilliera opowiadający o zamachu na World Trade Center.
A wcześniej byli wszak i “Zidane”, i “Roman Polański. Ścigany i pożądany”, i wiele, wiele innych fantastycznych filmów.
W tym roku także wielkich emocji nie zabraknie.
25 listopada (wtorek)
zaprezentujemy Państwu film Tamary Jakżyny “Papież, który nie umarł”.
Film zawiera wspomnienia znanych przedstawicieli życia religijnego, kulturalnego i politycznego Rosji na temat ich spotkań i relacji z Janem Pawłem II. Według rosyjskiej reżyserki najważniejszym motywem powstania filmu i jego celem nie było skonstruowanie fabuły, ale bezpośredni przekaz treści, które dotarłyby do serc widzów.
Na pytanie jak Rosjanie odbierali jej film o Papieżu w wywiadzie dla Wojciecha Raitera z Katolickiej Agencji Informacyjnej odpowiedziała:
“Jedni z dużym napięciem oczekiwali na ukazanie się filmu, inni uważali, że film o papieżu jest w Rosji niepotrzebny, wręcz należy zabronić jego pokazów. Jednakże osoba Ojca Świętego jest tak potężna. Mówi on nam o rzeczach ważnych dla wszystkich, niezależnie od wyznania, narodowości, poglądów politycznych. Kiedy człowiek ogląda film dokonuje się przemiana, nie poglądów, ale stosunku do osoby papieża. Papież zwraca się do każdego z nas i każdy może znaleźć w jego nauczaniu nie tyle słowa, co rady, podpowiedzi, wyjaśnienia problemów egzystencjalnych dotyczących życia. Każdy człowiek potrzebuje odpowiedzi na te pytania: Kim jestem? Po co tu jestem? Jaki jest sens mego życia? Jak powinienem postępować? Co w ogóle robić w życiu?. W wielu wypowiedziach papieża, w jego pracach naukowych wykorzystanych przy realizacji filmu odnajdujemy odpowiedzi na te pytania. Zauważyłam, że na początku projekcji filmu, niektórzy widzowie są sceptyczni, ale pod koniec widownia jednoczy się. Widzowie zaczynają rozumieć, odczuwać i przeżywać to przesłanie jakie papież nam pozostawił.”
Powstał naprawdę frapujący, nietuzinkowy obraz, który koniecznie trzeba zobaczyć!
Tamara Jakżyna jest Rosjanką o polskim pochodzeniu, reżyserka filmów dokumentalnych i telewizyjnych, scenarzystka.
To autorka pierwszego rosyjskiego dokumentu poświęconego Janowi Pawłowi II “Nie bój się! Modlę się za ciebie!”. Jak sama mówi w jednym z wywiadów, decyzja o nakręceniu tego dokumentu, to efekt dłuższego procesu, który rozpoczął się od przeglądania starego notatnika. Później było tłumaczenie poezji Karola Wojtyły i powolne zaprzyjaźnianie się z Janem Pawłem II.
Ukończyła Instytut Telewizyjny na Wydziale Dziennikarstwa Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, ze specjalnością “pracownik literacki telewizji i radia, dziennikarz” (temat pracy dyplomowej “Polski Teatr Telewizji”), potem studia podyplomowe reżyserskie i scenograficzne.Ponad dwadzieścia lat pracowała w Telewizji Publicznej w Moskwie, w redakcji muzycznej (ma średnie wykształcenie muzyczne) oraz w zjednoczeniu twórczym “Ekran”. Oprócz ogromnej ilości programów artystycznych tworzyła cykle autorskie: “Muzyka w teatrze, kinie i TV” oraz “Muzyka i poezja”. W 1990 r. przyjęła propozycję pracy w Studiu Filmów Dokumentalnych i Popularno-Naukowych “Wozrożdenije”. Nakręciła tam szereg filmów, które zakupiły rosyjskie i zagraniczne stacje telewizyjne. W 1993 r. rozpoczęła pracę w studiu “Muzyka i film” na stanowisku dyrektora artystycznego. Z okazji 100- lecia kinematografii na zamówienie Telewizji Rosyjskiej produkowała programy do cyklu telewizyjnego “Reżyserzy kina światowego”, między innymi o Viscontim, Fassbinderze, Chabrolu i in.
W ostatnich latach współpracowała z Rosyjską Symfoniczną Orkiestrą Filmową, realizując cykl filharmoniczny “Muzyka ekranu na żywo”. Tamara Jakżyna pisze artykuły o muzyce, o specyfice pracy kompozytorów muzyki filmowej, o teraźniejszym stanie kina dokumentalnego oraz jego problemach. Prowadzi spotkania z filmem dokumentalnym w jednych z młodzieżowych centrów Moskwy. Obecnie najwięcej czasu poświęca promocji kultury polskiej w Rosji, w tym filmów. Jest tym zafascynowana – robi wywiady z polskimi reżyserami, pisarzami, muzykami, tłumaczy je na język rosyjski. Jest redaktorem – kuratorem działu “Polska” Międzynarodowego Literacko-Artystycznego i Kulturalnego pisma “Mecenat i Świat”. Raz w miesiącu w Domu Kina w Moskwie prowadzi Klub Filmu Polskiego, w którym prezentuje najlepsze polskie filmy młodym filmowcom i studentom wyższych szkół artystycznych.